Telewizja – uzdrawiające panaceum czy współczesne pandemonium?
Recenzja naukowa książki Piotra Tomasza Nowakowskiego pt. Fast food dla mózgu, czyli telewizja i okolice, Maternus Media, Tychy 2002, ss. 112
DOI:
https://doi.org/10.51480/compress.2021.4-1.235Słowa kluczowe:
Telewizja, Fast food dla mózgu, Wpływ TV na widzów, Oddziaływanie TVBibliografia
Camus, A. (1981). Dżuma. Warszawa: PIW.
Casetti, F., Odin, R. (1994). Od paleo- do neo-telewizji. W: A. Gwóźdź (red.). Po kinie. Audiowizualność w epoce przekaźników elektronicznych. (s. 115–136). Kraków: Universitas.
Fiske, J. (2010). Zrozumieć kulturę popularną. Kraków: WUJ.
Godzic, W. (2002). Telewizja jako kultura. Kraków: Rabid.
Gombrowicz, W. (1993). Ferdydurke. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
Hall, S. (1987). Kodowanie i dekodowanie. Przekazy i Opinie. 1–2. 58–71.
Jackowski, J.M. (1997). Do zwycięstwa. W: Bitwa o prawdę. Warszawa: Ad Astra.
Mittell, J. (2001). A Cultural Approach to Television Genre Theory. Cinema Journal. 40(3). 3–24.
Nowakowski, P.T. (2002). Fast food dla mózgu, czyli telewizja i okolice. Tychy: Maternus Media.
Downloads
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Copyright (c) 2021 Polskie Towarzystwo Komunikacji Społecznej
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Treść artykułów jest objęta licencją na podstawie międzynarodowej licencji Creative Commons Attribution 4.0