Metafora jako narzędzie budowania wspólnoty przez instytucje kultury
Językoznawstwo kognitywne w służbie nauki o mediach.
DOI:
https://doi.org/10.51480/compress.2022.5-2.476Słowa kluczowe:
metafora, językoznawstwo kognitywne, językoznawstwo, metodologiaAbstrakt
Celem artykułu jest wykazanie przydatności językoznawstwa kognitywnego w nauce o komunikacji społecznej i mediach. Pokazujemy w nim, jak narzędzie językowe, jakim jest metafora, może zostać wykorzystane do badania zjawisk medialnych, do których niewątpliwie należą teksty produkowane przez instytucje kultury. Naszym zamiarem jest przekonanie czytelników i czytelniczki, że językoznawstwo może stanowić wnieść metodologiczny wkład nie tylko w nauki humanistyczne, ale także w nauki społeczne.
Bibliografia
Bartmiński, J. (red.) (1999). Językowy obraz świata. Lublin: UMCS.
Bartmiński, J., Tokarski R. (red.) (1998). Profilowanie w języku i w tekście. Lublin: UMCS.
Bartmiński, J., Boniecka B. (red.) (1998a). Tekst. Problemy teoretyczne. Lublin: UMCS.
Bartmiński, J., Boniecka B. (red.) (1998b). Tekst. Analizy i interpretacje. Lublin: UMCS.
Evans, V. (2009). Leksykon językoznawstwa kognitywnego. Kraków: Universitas.
Grzegorczykowa, R., Pajdzińska, A. (1996). Językowa kategoryzacja świata. Lublin: UMCS.
Lakoff, G., Johnson, M. (1988). Metafory w naszym życiu. Krzeszowski, T. (tłum.). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy
Lakoff, G. (2011). Kobiety, ogień i rzeczy niebezpieczne. Co kategorie mówią nam o umyśle. Tabakowska, E. (tłum.). Kraków: Universitas. ????
Langacker, R.W. (2009). Gramatyka kognitywna. Wprowadzenie. Kraków: Universitas.
Lewicki, A., Tokarski R. (red.) (1995). Kreowanie świata w tekstach. Lublin: UMCS.
Tokarczuk, O. (2019). Wykład noblowski. Pobrane z: https://www.nobelprize.org/uploads/2019/12/tokarczuk-lecture-polish.pdf [dostęp: 6.04.2021].
Tabakowska, E. (2011). W co przechodzi ludzkie pojęcie? (s. 199–213). [w:] J. Bremer, A. Chuderski (red.), Pojęcia. Jak reprezentujemy i kategoryzujemy świat, Kraków Universitas.
Tabakowska, E. (1999). ‘Pobłądzić po malowniczych zakątkach Starego Miasta’: semantyka polskiego przyimka po i przedrostka po (s. 269–278). [w:] M. Brzezina, H. Kurek (red.). Collectanea Linguistica in Honorem Casimiri Polański. Kraków: Księgarnia Akademicka.
Netografia
https://www.dwutygodnik.com/artykul/3149-krazenie-kultury.html
https://obiegikultury.centrumcyfrowe.pl/
https://www.facebook.com/watch/?v=1585832424910848
https://kulturawrazliwa.pl/o-projekcie/
https://kulturawrazliwa.pl/wiedza/instytucja-przyjazna-sensorycznie/
https://mnk.pl/cykle/moc-muzeum9?jhg
https://mnk.pl/cykle/siec-na-sztuke
https://biblia.deon.pl/rozdzial.php?id=1
https://www.facebook.com/watch/?v=417579109212040
https://www.nck.pl/en/dotacje-i-stypendia/dotacje/programy-dotacyjne-nck/kultura-w-sieci
Downloads
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Copyright (c) 2022 Polskie Towarzystwo Komunikacji Społecznej
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Treść artykułów jest objęta licencją na podstawie międzynarodowej licencji Creative Commons Attribution 4.0