Seksualizacja w mediach na przykładzie wybranych odsłon programu „Magia Nagości”
DOI:
https://doi.org/10.51480/compress.2023.6-2.606Słowa kluczowe:
seks, seksualizacja, media, Magia Nagości, nagośćAbstrakt
Przemiany technologiczne, w tym pojawianie się sztucznej inteligencji, jak też nowych mediów, stało się przyczynkiem do wielu zmian w mediach określanych jako tradycyjne. Chcąc nadążyć za współczesnym widzem oraz jego wymaganiami, producenci telewizyjni nieustannie poszukują nowych form przekazu. Niektóre z nich wzbudzają duże kontrowersje, związane z kwestiami etycznymi lub moralnymi. Programem, który przez Angelę Smith został określony jako „ostatnie tabu w telewizji głównego nurtu”, jest show Magia nagości (ang. “Naked Attraction”). Jego uczestnicy wybierają partnera na randkę spośród nagich osób. Celem badania, podczas którego przeprowadzono jakościową i ilościową analizę treści, było sprawdzenie, w jaki sposób w wybranych edycjach show ukazywana i opisywana jest nagość. Zbadano oraz porównano odcinki programu emitowane w różnych krajach: Polsce, Wielkiej Brytanii, Finlandii oraz Danii. Ustalono, co charakteryzuje uczestników programu, w jaki sposób oni i prowadzące show wypowiadają się na temat seksu oraz nagości, a także jaki jest (deklarowany) stosunek uczestników do udziału w programie.
Bibliografia
Antosik, M. (2014). Człowiek współczesny w obliczu manipulacji. Warmińsko‑Mazurski Kwartalnik Naukowy, 39–49.
Aronson, E., Wilson, T.D., Akert, R.M. (1997). Psychologia społeczna. Serce i umysł. Poznań: Zysk i S-ka.
Attwood, F. (2009). Introduction: The Sexualization of Culture. W: Attwood, F. (red.), Mainstreaming sex. The sexualisation of Wester Culture. New York: I.B. Tauris.
Attwood, F. (2018). Sex Media. Cambridge, UK: Polity Press.
Coy, M. (2013). Children, Childhood and Sexualised Popular Culture. W: Wild, J. (red.), Exploiting Childhood: How Fast Food, Material Obsession and Porn Culture are Creating New Forms of Child Abuse. London and Philadelphia: Jessica Kingsley Publishers.
Coy, M. (2014). Sexualised sexism: popular culture, sexualisation and violence against women and girls. Discussion Paper. London Metropolitan University, London. Pobrane z: https://repository.londonmet.ac.uk/5806/1/EVAW%20sexualisation%20briefing%20FINAL.pdf (15.01.2023).
Coy, M., Garner, M. (2012). Definitions, discourses and dilemmas: policy and academic engagement with the sexualisation of popular culture, Gender and Education, 24, 285–301.
Denby, A. (2021). Toxicity and Femininity in Love Island: How Reality Dating Shows Perpetuate Sexist Attitudes Towards Women, Frontiers in Sociology, https://doi.org/10.3389/fsoc.2021.641216.
Flak, Ł. (2020). Nadprodukcja talentów w formatach na przykładzie muzycznych talent show. Zarządzanie Mediami, 8 (3), 277–302. doi:10.4467/23540214ZM.20.036.12054.
Frequently Asked Questions. (2023). Pobrane z: https://www.channel4.com/corporate/about-4/operating-responsibly/freedom-information/frequently-asked-questions (15.10.2023).
Gill, R. (2007). Postfeminist media culture: elements of a sensibility. European Journal of Cultural Studies, 10 (2), 147–166.
Gill, R. (2012). Media, empowerment and the ‚sexualization of culture’ debates. Sex Roles: A Journal of Research, 66 (11–12), 736–745. https://doi.org/10.1007/s11199-011-0107-1.
Gryżewski, A. (2020). „Gangsterzy – tacy jak Massimo – to osobowości psychopatyczne, chcą niszczyć, kraść, a nie kochać”. Wywiad z Olą Długołęcką. Pobrane z: https://weekend.gazeta.pl/weekend/7,177333,25691894,gangsterzy-tacy-jak-massimo-to-osobowosci-psychopatyczne.html (20.01.2023).
Hamer, H. (2005). Psychologia społeczna – teoria i praktyka. Warszawa: Difin.
Kozłowska, A. (2006). Oddziaływanie mass mediów, Warszawa: Szkoła Główna Handlowa w Warszawie – Oficyna Wydawnicza.
Matthews, J., Nairn, A. (2020). Lights, Action, Naughty Bits: A Thematic Analysis of New Zealanders’ Attitudes to Naked Attraction. IAFOR Journal of Cultural Studies, 5.
McNair, B. (2004). Seks, demokratyzacja pożądania i media, czyli kultura obnażania. Warszawa: Muza.
McQuail, D. (2007). Teoria Komunikowania Masowego, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Meller, K. (2021). Premiera „Magii nagości. Polska” wstrzymana po skargach do KRRiT. Pobrane z: https://teleshow.wp.pl/premiera-magii-nagosci-polska-wstrzymana-po-skargach-do-krrit-6638072023460352a (21.01.2023).
Niedbalski, M. (2023). W Zoom TV nie będzie wiosną nowych odcinków „Magii nagości. Polska”. Pobrane z: https://www.press.pl/tresc/74806,w-zoom-tv-nie-bedzie-wiosna-nowych-odcinkow-_magii-nagosci_-polska_ (23.01.2023).
O nas. (2023). Pobrane z: https://zoomtv.pl/o-nas (17.10.2023).
Papadopoulos, L. (2010). Sexualisation of young people review. London: Home Office.
Piontek, D. (2003). Z telenowelą do Unii Europejskiej. Studia Medioznawcze, 5 (15), 156–172.
Piontek, D. (2011). Komunikowanie polityczne i kultura popularna. Tabloidyzacja informacji o polityce, Poznań: Wydawnictwo Naukowe WNPiD UAM.
Pokorna‑Ignatowicz, K. (2012). O prorodzinnej misji TVP uwag kilka, czyli telenowele a kapitał społeczny. W: Pokorna‑Ignatowicz, K. (red.), Medialny obraz rodziny i płci. Kraków: Oficyna Wydawnicza AFM.
Smith, A. (2019). ‘How the hell did this get on tv?’: Naked dating shows as the final tabooon mainstream TV. European Journal of Cultural Studies, 22 (5–6), 700–717.
The 2022 Year in Review. (2022). Pobrane z: https://www.pornhub.com/insights/2022-year-in-review (26.01.2023).
Wylie, K. (2009). A Global Survey of Sexual Behaviours. Journal of Family and Reproductive Health, 3, 39–49.
Zurbriggen, L.E., Collins, R.L., Lamb, S., Roberts, T., Tolman, D.L., Ward, L.M., Black, J. (2007). Report of the APA Task Force on the Sexualization of Girls. Pobrane z: https://www.apa.org/pi/women/programs/girls/report-full.pdf (21.01.2023).
Downloads
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Copyright (c) 2024 Polskie Towarzystwo Komunikacji Społecznej
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
Treść artykułów jest objęta licencją na podstawie międzynarodowej licencji Creative Commons Attribution 4.0