Tom 6 Nr 2 (2023): Media i komunikacja społeczna

Bieżący numer czasopisma „Com.press” gromadzi teksty naukowe autorstwa młodych badaczek i badaczy, które podejmują rozważania mieszczące się w rozmaitych obszarach dyscypliny nauki o komunikacji społecznej i mediach. Różnorodność podejmowanych tematów, a także zaproponowanych perspektyw badawczych może świadczyć o niezwykle szerokim charakterze tej dziedziny nauk społecznych. W skład numeru 2/2023 wchodzi sześć artykułów naukowych oraz jedno sprawozdanie z konferencji.

Artykułem otwierającym oddawany w ręce Czytelników numer „Com.pressu” jest tekst Patryka Szklarza pt. Pilotażowy wzorzec gatunkowy reportażu internetowego. Autor podejmuje w nim analizę reportażu internetowego na podstawie metody analizy genologicznej Marii Wojtak. Celem pracy jest sprawdzenie, czy stanowi on rewolucję, destrukcję czy ewolucję tradycyjnego reportażu. Przeprowadzone badanie pozwoliło na stworzenie wzorca kanonicznego reportażu internetowego oraz usytuowanie gatunku w odpowiednim miejscu genologii dziennikarskiej.

W centrum zainteresowań Anny Grabowskiej, autorki drugiego artykułu w niniejszym wydaniu czasopisma, znalazły się media społecznościowe. Platformy te stają się głównym źródłem wiedzy, także dla młodzieży, dla której multimedialne treści okazują się odskocznią od tradycyjnych form nauki. Rozwój tego zjawiska związany jest przede wszystkim z kształtowaniem się społeczeństwa wiedzy. W związku z tym autorka podjęła się próby ujęcia zjawiska zarządzania wiedzą w zakresie historii sztuki w internecie na przykładzie wybranych profili edukacyjnych. Istotnym wątkiem w artykule są kwestie zagrożeń, a także szans związanych z rozwojem koncepcji zarządzania wiedzą w przestrzeni wirtualnej.

Wiktoria Sudoł zbadała audycje specjalistyczne w akademickiej rozgłośni Feniks.FM. W artykule przedstawiono historię powstawania pierwszych rozgłośni akademickich w Polsce, a także dokonano ich podziału na dwie grupy: koncesjonowane i niekoncesjonowane. Autorka scharakteryzowała działanie akademickiego radia Feniks.FM, a także szczegółowo omówiła wybrane audycje specjalistyczne emitowane przez tę rozgłośnię.

Seksualizacja w mediach na przykładzie wybranych odsłon programu Magia Nagości to artykuł autorstwa Aleksandry Koniecznej. Badaczka podjęła się analizy działań nadawców telewizyjnych, które mają na celu spełnienie wymagań współczesnego odbiorcy i utrzymania jego uwagi. W związku z tym – zdaniem autorki – producenci telewizyjni nieustannie poszukują nowych form przekazu, które często mogą wzbudzać duże kontrowersje – jako przykład posłużył program Magia nagości (ang. Naked Attraction). Celem badania, podczas którego przeprowadzono jakościową i ilościową analizę treści, było sprawdzenie, w jaki sposób w wybranych lokalnych edycjach audycji ukazywana i opisywana jest nagość. W tym celu autorka artykułu zbadała i porównała odcinki programu emitowane w różnych krajach – Polsce, Wielkiej Brytanii, Finlandii oraz Danii. Dzięki temu ustaliła, co charakteryzuje uczestników programu, a także w jaki sposób oni i osoby prowadzące program wypowiadają się na temat nagości.

Artykuł zatytułowany Fascynacja informacjami z zakresu paranauki i pseudonauki w mediach społecznościowych podczas globalnej pandemii jest analizą problematyki związanej z definiowaniem pseudonauki i pokrewnych pojęć. Przedstawia wpływ pandemii na wzrost zainteresowania użytkowników internetu tematami okultystycznymi i ezoterycznymi. W kontekście tego zagadnienia autorka przywołuje wydarzenia historyczne dotyczące podejścia badaczy do tematyki czarów, w tym tzw. polowania na czarownice, które wywoływały ogólnoświatowe zainteresowanie magią. Ponadto artykuł prezentuje również wzmożone zainteresowanie tymi tematami, które zostało wywołane przez religię wicca, wprowadzającą je na nowo, jednak w pozytywnym kontekście.

Nie zawiodą się także badacze zainteresowani tematyką gier wideo. Przemysław Ciszek w swoim artykule zatytułowanym Piractwo gier wideo w Polsce na przestrzeni dekad przestawia historię i stan obecny piractwa gier wideo, wskazując, że proceder ten jest niemal tak stary jak same gry. W Polsce lat 80. XX wieku była to powszechna praktyka m.in. z powodu braku oficjalnej dystrybucji zachodnich produkcji. W kolejnych dekadach piractwo komputerowe zostało spenalizowane, ale skala zjawiska zasadniczo nie malała. Ewoluował za to jego charakter – handel bazarowy został zastąpiony przez internet i przesyłanie plików różnymi sposobami. Jak wskazuje badacz, twórcy i wydawcy gier wideo od lat starają się utrudnić bezprawne kopiowanie swoich produktów; z kolei piraci nieustannie próbują łamać zabezpieczenia. Prezentowane opracowanie powstało głównie w oparciu o zastosowanie kwerendy internetowej i archiwalnej, pozwalającej na dotarcie do dawnych informacji o zjawisku.

Niniejszy numer zamyka sprawozdanie z konferencji „Kobieta w mediach – Zmysłowość – Seksualność – Cielesność” pióra Julii Walczak z Uniwersytetu Śląskiego.

W imieniu redakcji czasopisma naukowego „Com.press”, autorów tekstów oraz swoim życzę Państwu przyjemnej i inspirującej lektury.

Tomasz Łysoń
redaktor wydania